ไปเจอประเด็นหนึ่งในโซเชียล ว่าด้วยเรื่องสำนวนการเขียนของนักเขียน ที่หลายคนมองว่า นักเขียนบางคนใช้คำซับซ้อน หรือยากต่อการทำความเข้าใจ ทำให้ไม่อยากอ่าน และอยากให้นักเขียนหันมาใช้คำง่ายๆ หยาบๆ หรือใช้คำตรงตัวเหมือนนิยายแชท หรือนิยาย NC ตบจูบบางเรื่องไปเลย

ผมมองว่าคิดแบบนั้นก็ไม่ถูก และก็ไม่ผิด แต่อยากให้เข้าใจว่า งานเขียนมันคืองานศิลปะแขนงหนึ่ง ซึ่งคนเราเข้าถึงได้ไม่เท่ากันอยู่แล้ว ด้วยปัจจัยหลายอย่าง ดังนั้นการเสพงานของแต่ละคนจึงเข้าถึงได้ไม่เท่ากัน

บางคนเข้าถึงได้แค่เนื้อหาภายนอก เช่นใคร ชื่ออะไร ทำอะไร อยู่ที่ไหน อย่างไร สนุก ไม่สนุก

พวกที่ทำแอปสำหรับให้คนทำภารกิจต่างๆ เช่นทำแบบสอบถาม อ่านข่าว ดูวิดิโอ รวมถึงอ่านนิยายแล้วได้เงิน บอกเลยว่าเป็นแนวคิดที่ฉลาดมากๆ

หลายคนอาจไม่เข้าใจว่า ทำไมแอปพลิเคชันพวกนี้ต้องแจกเงินให้กับคนที่เข้าชม และเจ้าของแอปพลิเคชันนำเงินจากไหนมาแจกมากมาย

ต้องขอบอกว่าการทำเว็บแนวนี้ หรือทำแอปพลิเคชันแนวนี้ต่างคนต่างก็มีผลประโยชน์ร่วมกัน จะเรียกว่าถ้อยทีถ้อยอาศัยก็ว่าได้ เพราะหากเราสังเกตดีๆ แอปพลิเคชันพวกนี้มักจะมีโฆษณาเด้งขึ้นมาให้เราพบเห็นอยู่เสมอๆ ซึ่งก็โฆษณาเหล่านี้แหละ ที่เป็นแหล่งรายได้ของเว็บ

แล้วทำไมเว็บพวกนี้ต้องแจกเงิน?

ใครบอกว่าเรียนมนุษย์ไทยแล้วไม่มีงานทำ?

ผมบอกเลยว่างานน่ะมีเยอะแยะ อย่างการเป็นนักเขียนบทความอิสระ ถ้ามีเวลาเขียนทุกวัน วันละหลายๆ บทความ เงินต่อเดือนไม่ต่ำกว่าหมื่นห้าแน่นอน

ยิ่งมีทักษะการเขียนบทความ SEO (ซึ่งในปัจจุบัน ควรมีวิชานี้สอนอย่างยิ่ง) ยิ่งหาเงินได้เยอะ เพราะใช่ว่าทุกคนจะเขียนได้และเขียนเป็น

หรือถ้ามองว่าการเป็นนักเขียนบทความอิสระมันเหนื่อยเกินไป ทุกวันนี้หลายเว็บไซต์เขาก็มีการจ้างนักเขียนประจำ อย่างราคาทั่วๆ ไปก็เดือนละเก้าพัน เขียนวันละสามบทความ อันนี้ก็ไม่น้อยนะ (ถ้าเราไม่ใช้เปลือง)

เชื่อว่าเพื่อนๆ นักเขียนหลายคน ที่เผยแพร่ผลงานลงตามเว็บไซต์ต่างๆ คงจะรู้สึกปวดหัวกับการจัดหน้านิยายของตัวเองไปไม่น้อย สืบเนื่องจากเราจัดหน้านิยายใน Word ออกมาดูดีแล้ว แต่พอก็อปปี้ไปวางลงบนเว็บไซต์ มันกลับกลายเป็นว่า แต่ละย่อหน้าของเรามองดูติดกันเป็นพรืด นอกจากระยะห่างของบันทัดจะแคบแล้ว ย่อหน้าที่เราเคาะ Tab เอาไว้เป็นอย่างดี กลับหายไปซะอย่างงั้น

เพราะปัญหาดังกล่าว ดังนั้นผมจึงมีคำแนะนำง่ายๆ มาฝากกันครับ มันอาจจะดูยุ่งยากไปบ้าง แต่ถ้าทำแล้ว นำไปใช้ได้ทุกเว็บแน่นอน