มีคนเคยพูดว่า ผมคงทำเว็บนิยายและเว็บไซต์ให้ความรู้เกี่ยวกับคนตาบอดได้ไม่นานก็คงเลิกทำไปเหมือนหลายๆ เว็บที่เคยเกิดขึ้นมาได้ไม่ถึงปีแล้วปิดไป
มีคนเคยพูดว่า เว็บอ่านนิยายที่ทำด้วยคนตาบอดมันจะไปรอดได้ยังไง แม้แต่คนตาบอดเองก็คงแทบไม่มีใครไปอ่านด้วยซ้ำ
จากวันนั้นจนวันนี้ ไม่ว่าจะเป็น Blindliving.club หรือ Keangun.com ก็ผ่านเข้ามาสู่ปีที่ 5 แล้ว
นี่คือคำตอบของผมที่ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาจากปาก ว่าผมตั้งใจทำหรือแค่ทำมันขำๆ หรือทำชั่วครั้งชั่วคราวแล้วทิ้งไป
ผมไม่กล้าพูดว่า Blindliving.club เป็นเว็บที่ให้ข้อมูลคนตาบอดได้ดีและถูกต้องที่สุดในเมืองไทย แต่ผมกล้าพูดว่า ผมยังไม่เห็นเว็บที่มุ่งเน้นนำเสนอเรื่องราวของคนตาบอดอย่างจริงจังในเมืองไทยเลยนอกจากเว็บที่ผมกำลังทำอยู่ หรือหากมี ก็จะไปปนๆ อยู่กับเว็บที่นำเสนอเรื่องอื่นๆ ด้วย แต่ไม่ได้นำเสนอข้อมูลของคนตาบอดโดยเฉพาะ
ผมไม่กล้าพูดว่าเว็บ Keangun.com ประสบความสำเร็จแล้ว เพราะในความเป็นจริง รายได้ที่มีมันแค่พอจ่ายค่าพื้นที่เก็บข้อมูลเว็บไซต์ในแต่ละปีเท่านั้น แต่ผมกล้าพูดว่า เว็บอ่านนิยายที่ผมทำ คนตาบอดจะใช้งานมันได้ทุกเมนู เท่าที่คนที่ไม่ได้เรียนจบวิชาการทำเว็บไซต์จะทำได้ และผมกล้าพูดว่า มันเป็นเว็บที่ทุกคนใช้งานมันได้ ทั้งการอ่านและการลงนิยาย ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นคนตาดีหรือตาบอด
ในท้ายที่สุด ผมกล้าพูดว่า ผมทำเว็บทั้งสองเว็บนี้ด้วยใจ ด้วยความรู้สึกที่อยากทำ และผมมีความสุขที่ได้ทำมันขึ้นมาด้วยมือผมเอง
พิมพ์มาอย่างยาว แต่ผมแค่อยากพูดว่า "กูยังทำอยู่เว้ย ไม่ได้ทำๆ แล้วเลิก"
